De Fox en de Franz zijn er nog
Door: Nele
Blijf op de hoogte en volg Nele
08 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Hokitika
Op dag 5 van onze rondreis zijn we na een uitgebreid ontbijt rond 10u vertrokken uit Queenstown. Nog even langs de Warehouse aan het vliegveldje en dan reden we de bergen in. Een mooie bergpas bracht ons naar de volgende stad met wederom een prachtig meer, Wanaka. We zijn eerst onze verblijfplaats voor de nacht gaan opzoeken want door een overboeking was onze nacht omgezet naar een ander motel. Dat wilden we toch eerst bevestigd horen van de mensen zelf anders moesten we alsnog iets anders zoeken, wat hier trouwens ook nooit een probleem is, maar je hebt er wel even tijd voor nodig. Alles bleek in orde en geregeld te zijn. Mooi. Ze waren nog aan het poetsen en waren vanaf 14u weer welkom.
Vier jaar geleden had ik het al eens op de planning gezet, maar het was er niet van gekomen. Nu een tweede poging gewaagd: Puzzling World. Een soort van doecentrum/winkel met alle soorten puzzels die je je maar kan bedenken. Op alle tafels liggen spelletjes en puzzels waar je vrij mee mag spelen. Ook aan de kleinsten hebben ze gedacht: een paar kleine tafeltjes met leuke, kleurrijke speeltjes. In een drietal vitrinekasten kan je verzamelingen zien van onder andere soorten rubix cubes en ring-losmaak-spelletjes. Dit zou mijn moeder geweldig vinden:-). Uiteraard kan je er ook veel puzzels en spelletjes kopen. Er waren ook nog twee betalende extraatjes: een groot doolhof en een expo over illusies of gezichtsbedrog. Tjeerd is als enige het doolhof in gegaan en volgens hem was het niet zo eenvoudig, maar hij heeft toch geen gebruik moeten maken van nooddeurtjes. De expo hebben we allemaal gedaan. Het is bijna niet kort te beschrijven wat we daar allemaal gezien hebben. Schitterend hoe ze dit allemaal bij elkaar gebracht en gecreëerd hebben. Ik doe een poging voor een kleine opsomming: hologrammen, een scheve kamer, optische illusies, beelden van gezichten die je lijken te volgen, etc... Geïnteresseerden kunnen ook gaan kijken op www.puzzlingworld.co.nz . Het was snel 14u.
De zon was goed in vorm toen we ons gesetteld hadden in onze accomodatie, maar het was tijd voor rust. Omoe en Linde zijn in de schaduw gaan zitten en wij hebben een poging gedaan om samen met Celine te slapen... alleen vond Celine dat niet nodig. Rond 17u zijn we dan na uitvoerig zonnecrème smeren richting het centrum van Wanaka gereden. Daar heb je mooie graspleinen, strand en een speelpleintje aan de rand van het meer. We besloten toch eerst te eten en daarna Celine (ons) nog wat te laten rennen. Linde en Omoe hebben voor het eerst bij een Indiër gegeten. Het was niet zo’n formeel restaurant, eerder een soort van Indisch frietkot waar je ook kon zitten, maar dat deerde niet. Het heeft iedereen gesmaakt en we hebben er nadien ook geen “last” van gehad. Vervolgens dus langs het water gewandeld richting speeltuin waar wij in de zon zijn gaan zitten en Celine zich heeft kunnen uitleven. Het duurde in de auto maar 2 minuten voor ze in dromenland was. Toch maar even wakker gemaakt voor het bad en ze is sinds lange tijd nog eens op haar normale uur (21u) gaan slapen. Dat heeft geloond want het was 6u30 toen ze wakker was. Zou ze over de jetlag heen zijn? We hopen en denken alleszins van wel.
Rond 9u30 zaten we alweer in de auto voor de tweede lange rit van onze reis, 420km. Wederom prachtige uitzichten door de zon op grote meren tussen de ongerepte bergen. Wat blijft dat toch mooi. Na 60 km reden we weg van de meren en begon het regenwoud. De eerste stop volgde al gauw voor een korte wandeling naar de Blue Pools, glasheldere blauwe lagunes naast de bergrivier. Daar hebben Linde, Omoe en Celine kennisgemaakt met de sandflies (zandvliegen) die erg aggressief zijn, ook overdag. Gelukkig zijn ze niet gestoken en vonden de beestjes enkel mij er lekker uitzien ondanks het anti-insectenspul.
De weg werd vervolgd en we reden de Haast Pass over om zo de doorsteek te maken naar de Westkust van het Zuidereiland. Aan de kust gekomen zijn we in de Haast Village (stelt niet veel voor: wat vakantiehuizen, een winkel en twee cafés) gaan lunchen en daar weer vertrokken om over de grote “one lane bridge” te rijden. Die vind je hier heel veel. Kan je het je voorstellen: een éénbaansbrug op de E19? De weg was soms kronkelig en stijl, soms recht en plat, en bracht ons uiteindelijk bij de grote gletsjers: Fox Glacier en Franz Josef Glacier. Bij de eerste zijn we naar een uitkijkpunt gereden en bij de tweede hebben we weer een korte wandeling gedaan om aan een uitkijkpunt te komen. Wat we hier veel hebben gezien, zijn de grote zilvervarens. Het lijken wel palmbomen en het regenwoud staat er vol van. Het merkwaardige aan deze gletsjers is net dat ze zo dicht bij het regenwoud en de zee liggen.
Rond 18u waren we weer in de bewoonde wereld en hebben we ons motel gezocht in Hokitika, een goudmijndorpje. De goudindustrie floreerde hier zo’n 100 jaar geleden en nu zie je heel veel jade die verhandeld wordt in allerlei vormen. Het dorp is niet heel groot en er is niet zoveel te zien dus morgen rijden we verder richting de Pancake Rocks, echt iets voor Linde
Vier jaar geleden had ik het al eens op de planning gezet, maar het was er niet van gekomen. Nu een tweede poging gewaagd: Puzzling World. Een soort van doecentrum/winkel met alle soorten puzzels die je je maar kan bedenken. Op alle tafels liggen spelletjes en puzzels waar je vrij mee mag spelen. Ook aan de kleinsten hebben ze gedacht: een paar kleine tafeltjes met leuke, kleurrijke speeltjes. In een drietal vitrinekasten kan je verzamelingen zien van onder andere soorten rubix cubes en ring-losmaak-spelletjes. Dit zou mijn moeder geweldig vinden:-). Uiteraard kan je er ook veel puzzels en spelletjes kopen. Er waren ook nog twee betalende extraatjes: een groot doolhof en een expo over illusies of gezichtsbedrog. Tjeerd is als enige het doolhof in gegaan en volgens hem was het niet zo eenvoudig, maar hij heeft toch geen gebruik moeten maken van nooddeurtjes. De expo hebben we allemaal gedaan. Het is bijna niet kort te beschrijven wat we daar allemaal gezien hebben. Schitterend hoe ze dit allemaal bij elkaar gebracht en gecreëerd hebben. Ik doe een poging voor een kleine opsomming: hologrammen, een scheve kamer, optische illusies, beelden van gezichten die je lijken te volgen, etc... Geïnteresseerden kunnen ook gaan kijken op www.puzzlingworld.co.nz . Het was snel 14u.
De zon was goed in vorm toen we ons gesetteld hadden in onze accomodatie, maar het was tijd voor rust. Omoe en Linde zijn in de schaduw gaan zitten en wij hebben een poging gedaan om samen met Celine te slapen... alleen vond Celine dat niet nodig. Rond 17u zijn we dan na uitvoerig zonnecrème smeren richting het centrum van Wanaka gereden. Daar heb je mooie graspleinen, strand en een speelpleintje aan de rand van het meer. We besloten toch eerst te eten en daarna Celine (ons) nog wat te laten rennen. Linde en Omoe hebben voor het eerst bij een Indiër gegeten. Het was niet zo’n formeel restaurant, eerder een soort van Indisch frietkot waar je ook kon zitten, maar dat deerde niet. Het heeft iedereen gesmaakt en we hebben er nadien ook geen “last” van gehad. Vervolgens dus langs het water gewandeld richting speeltuin waar wij in de zon zijn gaan zitten en Celine zich heeft kunnen uitleven. Het duurde in de auto maar 2 minuten voor ze in dromenland was. Toch maar even wakker gemaakt voor het bad en ze is sinds lange tijd nog eens op haar normale uur (21u) gaan slapen. Dat heeft geloond want het was 6u30 toen ze wakker was. Zou ze over de jetlag heen zijn? We hopen en denken alleszins van wel.
Rond 9u30 zaten we alweer in de auto voor de tweede lange rit van onze reis, 420km. Wederom prachtige uitzichten door de zon op grote meren tussen de ongerepte bergen. Wat blijft dat toch mooi. Na 60 km reden we weg van de meren en begon het regenwoud. De eerste stop volgde al gauw voor een korte wandeling naar de Blue Pools, glasheldere blauwe lagunes naast de bergrivier. Daar hebben Linde, Omoe en Celine kennisgemaakt met de sandflies (zandvliegen) die erg aggressief zijn, ook overdag. Gelukkig zijn ze niet gestoken en vonden de beestjes enkel mij er lekker uitzien ondanks het anti-insectenspul.
De weg werd vervolgd en we reden de Haast Pass over om zo de doorsteek te maken naar de Westkust van het Zuidereiland. Aan de kust gekomen zijn we in de Haast Village (stelt niet veel voor: wat vakantiehuizen, een winkel en twee cafés) gaan lunchen en daar weer vertrokken om over de grote “one lane bridge” te rijden. Die vind je hier heel veel. Kan je het je voorstellen: een éénbaansbrug op de E19? De weg was soms kronkelig en stijl, soms recht en plat, en bracht ons uiteindelijk bij de grote gletsjers: Fox Glacier en Franz Josef Glacier. Bij de eerste zijn we naar een uitkijkpunt gereden en bij de tweede hebben we weer een korte wandeling gedaan om aan een uitkijkpunt te komen. Wat we hier veel hebben gezien, zijn de grote zilvervarens. Het lijken wel palmbomen en het regenwoud staat er vol van. Het merkwaardige aan deze gletsjers is net dat ze zo dicht bij het regenwoud en de zee liggen.
Rond 18u waren we weer in de bewoonde wereld en hebben we ons motel gezocht in Hokitika, een goudmijndorpje. De goudindustrie floreerde hier zo’n 100 jaar geleden en nu zie je heel veel jade die verhandeld wordt in allerlei vormen. Het dorp is niet heel groot en er is niet zoveel te zien dus morgen rijden we verder richting de Pancake Rocks, echt iets voor Linde
-
08 Februari 2013 - 12:38
Frits En Winy:
Stoere foto's en wat ook een mooie natuur.
Knap hoe omoe daar rondrent wat lijkt ze nog jong !
Fijn, dat de zon nu ook schijnt.
Tjeerd: de jonkies hebben het heel goed gedaan !!
Jullie ook gefeliciteerd met Marit, wat een scheetje hè ?
geniet,
lgroet en liefs
Frits en Winy -
08 Februari 2013 - 15:25
Christine:
jullie hebben al veel gezien op een week tijd.
Pluis, konijn is ook al een weekje braaf,soms verschiet ze wel eens.
Doe Omoe en Linde veel groeten van ons en zeg dat het hotel aan de Dijle goed rendeert.
Wij hebben nu wat verlof en gaan van zondag tot dinsdag naar Metz.
Veel liefs,
moeke
-
08 Februari 2013 - 15:27
Christine:
Fijn dat julie aan mij denken bij die puzzels, ha.
mooie verzameling zo te zien op de foto's. -
08 Februari 2013 - 16:43
Marleen Van Mossevelde:
En ze zien d'r goe d'uit! -
08 Februari 2013 - 17:45
Erika Vaneycken:
Zó leuk zeg die lange reisverhalen lezen... de foto's erbij maakt het compleet... kunnen we ons helemaal voorstellen hoe het daar verloopt. Wat een prachtig verhaal! We zien dat jullie ervan genieten en dat vinden we super! Vele groetjes aan iedereen, speciaal voor omoe een dikke kus van ons!
Toon.Erika.Lena.Marie.Lukas.Klara -
08 Februari 2013 - 17:58
Herma & Herman:
Lieverds, wat genieten we toch van alle verhalen. Jullie zijn echt super. We genieten ook van her feit dat jullie genieten. Rare zin, maar is wel zo. Petje af voor omoe en Celine. Is de kleine meid inderdaad over de jetlag heen? Gefeliciteerd met jullie superkleine nichtje Marit. Tsja, geduld he! Veel liefs en genietze, H & H -
09 Februari 2013 - 07:07
Ronald:
Foto 9 haha -
09 Februari 2013 - 16:37
Denise En Roger:
tof al die verhalen, ge kunt zo volgen en dan die foto's dat maakt het af. Omoe dat ziet er nog een heel
flinke madam uit, een dikke proficiat dat ze dit op haar leeftijd nog aandurft. Linde ik kijk echt uit
naar je verhalen ge moet een dia reportage geven als ge terug zijt, geniet nog allen van die reis, groetjes
Roger Denise -
09 Februari 2013 - 21:50
Vanessa:
Geweldige foto's, heerlijk dat alles zo goed gaat. We kijken erg uit naar jullie komst hier in het "hoge" noorden!! Het is heerlijk weer tot nu toe! Geniet van de rest van jullie reis! -
13 Februari 2013 - 05:18
Lutgart :
foto 9 moet ik me daarbij een publiek toilet voorstellen ? Trouwens plezante fotos. Omoe doet het ook goed zie ik, sjiek he, de kleine Celine amuzeert haar ook. Jullie doen dat goed, ik kan het me prima voorstellen, tot de volgende
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
